Tafelloge Broedermaal
Na afloop van een Open Loge roept de voorzitter van de Loge de leden op zich ‘van de arbeid te verpozen’. In het Haagse logegebouw gebeurt dit in de bar van de zevende graad en - aansluitend - de banketzaal, waar de tafels in U-vorm staan opgesteld. Tijdens een tafelloge wordt in een ontspannen sfeer een broedermaal geserveerd.
In hoofdstuk 13, van ‘In het Hart van de Loge’, van Piet van Brabant, lezen wij over de tafelloge het volgende: "Nog steeds vermelden de 'tafelwetten' dat het 'de Broeders vrij zal staan zich met elkander te onderhouden, doch zonder veel gerucht, luidruchtigheid of brooddronkenheid aan te richten of onbetamelijke woorden te gebruiken'. En dat 'het niemand der Broederen vrij zal staan om zijn Broeders kanon te laden, ofte iemand te noodzaken zijn kanon sterker te laden dan hem goeddunkt'. (einde citaat).
Als U beseft dat 'kanon' wijnglas betekent dan laat de strekking van de aanbeveling weinig te raden over.
Tegenwoordig gaat het er iets beschaafder aan toe, zeker in verhouding tot de toestanden in de 18de eeuw, toen een logebijeenkomst nog wel eens in een baldadig bacchanaal wilde ontaarden. Om zich van de drinkgelagen en zwelgpartijen te vergewissen hoeft men slechts de oude maçonnieke menukaarten te bekijken, die soms bewaard zijn gebleven. Bij Piet van Brabant lezen we, dat: "14 broeders van Les Frères Réunis, een loge in het Belgische Doornik, onder wie 3 geestelijken, op een avond in 1770 zo maar even 44 flessen wijn soldaat hebben gemaakt. In het archief van de Brugse loge La Réunion des Amis du Nord valt te lezen, dat 30 broeders tijdens de tafelloge van januari 1829 niet minder dan 21 flessen Pommard en 48 flessen Bordeaux hebben geledigd. Bovendien bestelden 24 broeders nog een café-likeur of een cognac". (einde citaat)
Hoe dit ook zij (of was), de tafelloges van tegenwoordig kenmerken zich door een ontspannen, gezellige sfeer. Het drankgebruik is meestal zeer beperkt (met drank op rijden kan nu eenmaal niet) en wordt aan niemand opgedrongen. Sommige broeders zijn vegetarier of/en geheelonthouder.
Wie tijdens een tafelloge het woord wenst te nemen dient dit vooraf aan te geven.
Heeft hij het woord gekregen dan gebeurt het niet zelden dat de spreker de lachers op zijn hand probeert te krijgen. Maar nog vaker gebeurt het dat hij de gelegenheid aangrijpt om zijn gevoelens onder woorden te brengen. Soms wekt hij daarmee de ontroering op van zijn medebroeders, en dat wordt altijd zeer gewaardeerd. Sprekers die op deze wijze het hart van hun medebroeders weten te raken worden op luide ovaties onthaald, waarbij de logeleden met de hand op de tafel slaan.